آخرین مقاومت‌های نمایندگان غیرواقعی ️برای مقابله با خواست اکثریت مردم ارمنستان
نمایندگان مجلس فعلی ارمنستان که بیش از آنکه نماینده‌ی اکثریت مردم باشند، نماینده تفکری الیگارشیک هستند که اقلیت عمدتا آلوده به فساد را نمایندگی می‌کند، دیروز (2 اکتبر/10مهر) در طرحی شتابزده تلاش کردند تا راه درخواست مردم برای انحلال مجلس و برگزاری سریعتر مجلسی جدید که واقعا برآیند خواست و نظر اکثریت باشد را مسدود کنند.
ظاهرا سیاست مدارا و مماشات و تلاش برای مشارکت نمایندگان همین اقلیت ناچیز در کابینه، توهمی برایشان ایجاد کرده که یا وزن مهمی در جامعه دارند یا شانسی برای باج‌خواهی آنها وجود دارد.
انتخابات اخیر شهرداری ایروان چنان سیلی محکمی به آنها و احزاب پوشالی زد که باعث شد از این خواب گران بیدار شوند. آنها به خوبی متوجه شده‌اند که در هر انتخابات دموکراتیک دیگری نیز، شکست پشت شکست را تجربه خواهند کرد لذا عجالتا بهترین راه را در ایجاد تأخیر برای انتخابات مجلس و تلاش برای بازی‌های پشت‌پرده می‌بینند، همان روشی که تخصصشان است به جای انجام یک مدیریت صحیح و مستقیم.
آنها که می‌دانند دیگر رأی مردم را ندارند، پس به هر وسیله‌ای متوسل خواهند شد تا این جایگاه (در واقع) اشغالی را به هر ترفندی حفظ کنند تا شاید، شاید فرجی شده و مسیر خواست اکثریت را پرسنگلاخ و آنها را از مطالباتشان ناامید کرده، به این امید که آن ساختار فاسد را به طریق دیگری بازسازی کنند.
باید فریاد زد که: آن سبو بشکست و آن پیمانه ریخت. فریادی که می‌شد در آغاز مجدد تجمع اعتراضی باابهت مردم در مقابل همین مجلس شنید. واقعا چرا این همه مقاومت برای خواست اکثریت؟
احزاب پوشالی که تا قبل از این خودشان را شیر نشان می‌دادند ولی با فریاد مردم در خیابان‌ها و اخیرا در رسمی‌ترین انتخابات معلوم شد که حتی موش هم نیستند، چرا جلوی انتخابات می‌ایستند؟ مگر مجلس نمایندگان نباید جایگاه نمایندگان واقعی مردم باشد، آیا آنجا هم خانه‌ی شخصی است یا نمادی است از مردم‌سالاری واقعی؟
نخست‌وزیر محبوب و منتخب واقعی مردم به وضوح راه را نشان داد. مردم باید از اصلاحات و مطالباتشان حفاظت کنند، امروز وقت خانه‌نشینی نیست. نمایندگان اقلیت ناچیز می‌خواهند بحران مشروعیت و مقبولیت خودشان را تبدیل به بحران سیاسی ارمنستان کنند. از چه می‌ترسند؟ چرا از انتخابات فرار می‌کنند؟ چرا راه انتخابات را مسدود می‌کنند؟
اگر این اقدامات که دقیقا به قصد حفظ منافع حزبی و الیگارشیک (آنهم احزابی که کرک و پرشان ریخته است) خیانت به میهن نباشد، قطعا مصداق سودجویی و کاسب‌کاری است.
حال و آینده‌ی ارمنستان هیچگاه بازیچه‌ی بازیگران پشت‌پرده نخواهد شد.
telegram.me/araxnews.
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
نسخه ساده
نظر خود را بنویسید